Η στυτική δυσλειτουργία αποτελεί ένα από τα συχνότερα προβλήματα του ανδρικού πληθυσμού. Ως στυτική δυσλειτουργία ορίζεται η αδυναμία επίτευξης ή διατήρησης στύσης ικανής για διείσδυση στο γυναικείο κόλπο (the National Institutes of Health Consensus Development Panel on Impotence,1993).

Πόσο συχνή είναι;

Αποτελεί μία πολύ συχνή διαταραχή και φαίνεται ότι οι μισοί περίπου άνδρες κάποια στιγμή στη ζωή τους θα παρουσιάσουν κάποια μορφή σεξουαλικής δυσλειτουργίας , στην οποία περιλαμβάνουμε και την ελαττωμένη επιθυμία και την πρόωρη εκσπερμάτιση. Μπορεί να αφορά και νέους άνδρες.

Η στύση του πέους είναι ένα νευραγγειακό φαινόμενο υπό ορμονικό έλεγχο, αποτέλεσμα πολλών αγγειακών και νευρολογικών μηχανισμών που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους με σκοπό την υπό πίεση συγκέντρωση του αίματος στα σηραγγώδη σώματα του πέους και την επίτευξη επαρκούς σκληρότητας.

Η στυτική δυσλειτουργία μπορεί να οφείλεται σε ψυχογενή ή οργανικά αίτια, συχνότερα όμως στο συνδυασμό τους δημιουργώντας έτσι έναν φαύλο κύκλο. Σήμερα με τις νεότερες διαγνωστικές μεθόδους, οργανικό αίτιο μπορεί να αποκαλυφθεί στο 50-70% των διαταραχών στύσης. Το ψυχογενές υπόβαθρο απαντάται συχνότερα σε νέους άνδρες μετά από μία ερωτική απογοήτευση ή την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου ή τον φόβο της επίδοσης, αλλά και ως δευτερογενές επακόλουθο της οργανικής στυτικής διαταραχής σε μεγαλύτερες ηλικίες. Οι ψυχολογικοί μηχανισμοί που επιδεινώνουν τη στυτική λειτουργία είναι πολλοί, όπως η ελάττωση της ερωτικής επιθυμίας, το άγχος (εργασιακό, κοινωνικό, αποτυχίας στην ερωτική πράξη), φοβίες, ιδεοληψίες ή και συγκεκριμένες ψυχιατρικές παθήσεις, όπως η κατάθλιψη και η σχιζοφρένεια. Στις ηλικίες από 18 έως 35 ετών, οργανικές βλάβες εμφανίζονται περίπου στο 30% των ασθενών, ενώ ψυχογενείς παράγοντες υπάρχουν στο 70%. Σε ηλικίες 35-50 ετών, οργανικά αίτια υπολογίζονται στο 57% των ασθενών και ψυχογενή στο 43%. Σε ηλικίες όμως μεγαλύτερες των 50 ετών, οργανικά αίτια υπάρχουν στο 85%, ενώ ψυχογενή στο 15%.  

            Οι οργανικές αιτίες της στυτικής δυσκολίας μπορούν να είναι αγγειακού τύπου, νευρολογικού τύπου ή ο συνδυασμός και των δύο. Σε μικρό αριθμό ασθενών, αίτιο είναι οι ορμονικές διαταραχές (χρωμοσωμικές ανωμαλίες,  υπερπρολακτιναιμία, υπογοναδισμός, παθήσεις θυρεοειδούς). Τέλος φάρμακα όπως τα αντιυπερτασικά και τα αντικαταθλιπτικά, παθήσεις του πέους όπως η νόσος του Peyronie και βαριές επεμβάσεις όπως η ριζική προστατεκτομή, η ριζική κυστεκτομή, η κολεκτομή, οι επεμβάσεις ανοικτής καρδιάς και οι επεμβάσεις για ανευρύσματα κοιλιακής αορτής μπορούν να επηρεάσουν τη στυτική λειτουργία. Το κάπνισμα, η κατάχρηση αλκοόλ και η καθιστική ζωή σαφώς συμβάλλουν στην επιδείνωση της στυτικής ικανότητας και αποτελούν μείζονες παράγοντες κινδύνου. 

             Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι η στυτική δυσλειτουργία συνδέεται στενά με άλλες σοβαρές διαταραχές. Είναι χαρακτηριστικό ότι 60% των ανδρών με υπέρταση εμφανίζουν στυτική διαταραχή , ενώ 60% των πασχόντων από στυτική δυσλειτουργία έχουν αυξημένη χοληστερίνη. Επίσης ένας στους δέκα ασθενείς με διαταραχές της στύσης πάσχει από κατάθλιψη . Ιδιαίτερη κατηγορία ασθενών είναι οι ασθενείς με Σακχαρώδη Διαβήτη, καθώς το 20% των αντρών με προβλήματα στύσης ανήκουν στην κατηγορία αυτή.

Έτσι, περίπου ένας στους δύο διαβητικούς με διάρκεια νόσου δέκα έτη θα εμφανίσει στυτική δυσλειτουργία. Οι ασθενείς αυτοί αποτελούν μια από τις δύσκολες θεραπευτικές ομάδες, παρουσιάζοντας χαμηλότερη ανταπόκριση στην από του στόματος χορηγούμενη φαρμακευτική αγωγή σε σχέση με το γενικό πληθυσμό και μπορεί να είναι υποψήφιοι για χειρουργική αντιμετώπιση με τοποθέτηση ενδοπεϊκής πρόθεσης. 

Αν έχετε πρόβλημα με τη στυτική δυσλειτουργία μην διστάσετε να μιλήσετε με τον ουρολόγο σας. Για ραντεβού στο ουρολογικό ιατρείο μας στη Λαμία (Χατζοπούλου 35) μπορείτε να επικοινωνήσετε με το 2231050005.