Παπαδημητρίου Οξεία πυελονεφρίτιδα
Η οξεία πυελονεφρίτιδα είναι μία από τις σοβαρότερες ουρολοιμώξεις. Πρόκειται για μικροβιακή λοίμωξη και φλεγμονή του νεφρού. Εκδηλώνεται με βαριά συνήθως κλινική εικόνα και απαιτείται άμεση επίσκεψη στον ουρολόγο.
Ποια είναι η κλινική εικόνα της οξείας πυελονεφρίτιδας και πώς γίνεται η διάγνωση;
Η κλινική εικόνα της οξείας πυελονεφρίτιδας είναι συνήθως σοβαρή με αιφνίδια έναρξη των συμπτωμάτων. Υπάρχει υψηλός πυρετός (άνω του 38 C συνήθως), ρίγος και πολλές φορές πόνος ή βάρος στην περιοχή του νεφρού. Τα ούρα μπορεί να είναι θολά. Το χαρακτηριστικό του πυρετού είναι ότι συνήθως κάνει κύματα, δηλαδή εξάρσεις και υφέσεις. Ο άρρωστος δεν νοιώθει καλά και έχει όψη πάσχοντος. Η οξεία πυελονεφρίτιδα μπορεί να έχει και άτυπα συμπτώματα, κυρίως στα παιδιά. Τέτοια είναι οι έμετοι, η ανορεξία, ο κοιλιακός πόνος και οι διάρροιες.
Γενικά υπάρχουν δύο μορφές πυελονεφρίτιδας. Η μη επιπλεγμένη και η επιπλεγμένη. Επιπλεγμένη λέγεται η πυελονεφρίτιδα στην οποία συνυπάρχει απόφραξη του νεφρού λόγω συνήθως πέτρας και είναι πολύ σοβαρότερη. Επιπλεγμένη εξ ορισμού θεωρείται επίσης σε ανθρώπους με πεσμένο αμυντικό σύστημα ανοσίας, όπως οι διαβητικοί και άνθρωποι που κάνουν χημειοθεραπεία για κακοήθη νόσο.
Η διάγνωση μπαίνει με βάση την κλινική εικόνα, την κλινική εξέταση και τη γενική ούρων. Πάντα πρέπει να ζητάμε καλλιέργεια ούρων και αντιβιόγραμμα για να ξέρουμε με ποιο μικρόβιο έχουμε να κάνουμε και αν η αντιβίωση που εμπειρικά χορηγήσαμε στην αρχή μας καλύπτει. Καλό είναι να γίνονται και εξετάσεις αίματος, όπως γενική αίματος που συνήθως δείχνει λευκοκυττάρωση και εξετάσεις για την ηπατική λειτουργία.
Ο απεικονιστικός έλεγχος είναι πολύ σημαντικός για να διευκρινίσει αν η λοίμωξη είναι επιπλεγμένη ή όχι. Αρχικά συνήθως γίνεται ένα υπερηχογράφημα νεφρών. Αν στο υπερηχογράφημα υπάρχει διάταση (δηλαδή ο νεφρός είναι φουσκωμένος) πιθανώς υπάρχει εμπόδιο κάπου στον ουρητήρα. Σε αυτές τις περιπτώσεις ζητάμε επείγουσα αξονική τομογραφία. Αξονική τομογραφία ζητάμε και σε πυελονεφρίτιδες που ο υψηλός πυρετός επιμένει πάνω από 3 ημέρες, παρά τη λήψη αντιβιοτικής αγωγής, προς αποκλεισμό αποστημάτων του νεφρού.
Ποια είναι η θεραπεία της οξείας πυελονεφρίτιδας;
Αν στον απεικονιστικό έλεγχο αποδειχθεί ότι υπάρχει απόφραξη, πρέπει ο ουρολόγος επειγόντως να παροχετεύσει τον νεφρό. Αυτό γίνεται είτε με την τοποθέτηση ουρητηρικού καθετήρα pig-tail μέσω κυστεοσκόπησης στο χειρουργείο, είτε με τοποθέτηση διαδερμικής νεφροστομίας (ένα σωληνάκι που μπαίνει στο νεφρό από τα πλάγια της σπονδυλικής στήλης με καθοδήγηση υπερήχου). Αυτό είναι ζωτικής σημασίας για να αποφευχθεί η σήψη.
Γενικά η οξεία πυελονεφρίτιδα είναι μία σοβαρή ουρολοίμωξη και αν ο ασθενής δεν νοιώθει καλά είναι προτιμότερο να νοσηλευτεί σε νοσοκομείο για χορήγηση ενδοφλέβιας αντιβίωσης και χορήγηση ορών.
Η συνολική διάρκεια της αντιβίωσης είναι τουλάχιστον 10-14 ημέρες. Αντιβιοτικά που συχνά χρησιμοποιούμε είναι κινολόνες, κεφαλοσπορίνες και αμινογλυκοσίδες. Πάντα πρέπει να υπάρχει διασταύρωση με τα αποτελέσματα της καλλιέργειας και του αντιβιογράμματος .Μετά το τέλος της θεραπείας είναι σημαντικό να επαναλαμβάνεται καλλιέργεια ούρων 7-10 μέρες αργότερα. Υπολογίζεται ότι το 10% περίπου των λοιμώξεων θα υποτροπιάσουν.
Η οξεία πυελονεφρίτιδα είναι μία σοβαρή ουρολοίμωξη που απαιτεί άμεσα διερεύνηση και θεραπεία. Αν έχετε τέτοια συμπτώματα μην καθυστερήσετε την επίσκεψή σας στον ουρολόγο, ειδικά αν είστε διαβητικοί.